Skateboarder en filmmaker Hendrik Gores werkt aan een documentaire over Arnhemse skatecultuur. Nu Arnhem voor het eerst een groot buitenskatepark heeft in het centrum van de stad, dreigt de Arnhemse skatescene, die zich vooral op straat afspeelt, te veranderen. Deze ontwikkeling legt Gores vast in een film. “De Arnhemse skatecultuur is heel ongepolijst.”
“Eigenlijk is het een documentaire geboren uit de liefde voor het skateboarden op straat. Het gaat ook om het omarmen van de stad als canvas voor hetgeen dat je uit wil voeren. De documentaire onderzoekt de invloed van de komst van het skatepark bij de Blauwe Golven, wat enerzijds iets weghaalt, maar anderzijds iets brengt. Wat gebeurt er met de stad en met de skatescene? Eigenlijk is het heel simpel dat onderzoek.”
Wat voor skatescene heeft Arnhem traditioneel gezien?
“Arnhem heeft iets unieks in mijn ogen. Juist omdat de stad (de architectuur red.) zelf best wel goed te skaten is. Er zijn veel obstakels die vanuit een – tussen aanhalingstekens – natuurlijk proces zijn ontstaan. Dus je hoeft hier eigenlijk niks te komen brengen en kan hier al best wel goed skaten. Met het Centraal station als kers op de taart.
De scene die daaruit voort is gekomen is best wel rauw. Een soort van zichzelf beschermend organisme. De jongens kijken naar elkaar uit en zorgen voor elkaar. Dat vind ik heel bijzonder. Daar zijn hele hechte vriendschappen uit ontstaan. Dat heeft mij altijd wel geraakt. Ik zit er middenin, dus voor mij is het de realiteit en heel simpel, maar als je vanaf een afstandje kijkt is het iets heel moois. De Arnhemse skatecultuur is heel ongepolijst en gebaseerd op sociale aspecten.”
Het skatepark bij de Blauwe Golven is deze zomer geopend. Wat merk je nu al van de komst van het skatepark?
“Heel grappig is dat we nu bij het Provinciehuis staan. Het is midden september en prima weer, maar er is niemand te vinden. Het is heel logisch dat skatepark is net nieuw, maar vorig jaar was het hier gewoon helemaal vol. Je heb hier vanuit de architectuur al veel mooie plekken om te skaten, zoals rails, curbs en goede flatground. Op elk niveau kan je hier terecht. Maar nu is er een skatepark en gaat iedereen daarheen. Dat is een beweging – van de straat naar het skatepark – die centraal staat in mijn onderzoek. Je gaat niet meer op straat skaten als de uitdaging te groot is. Je beweegt weg van de weerstand. Het is dus wel symbolisch dat hier een heel leeg plein is, terwijl het een prima skate temperatuurtje is.”
Je bent ondertussen al best even bezig met de documentaire. Je hebt bijvoorbeeld de aanleg van het nieuwe skatepark gevolgd. Heb je al een idee wat de komst van het skatepark gaat doen met de skatescene?
“Ik denk dat het type skater gaat veranderen. Heel stereotyperend geschetst verandert de skater van een ingetogen persoon met capuchon op die schichtig is naar een extravert, sociaal persoon die meer in de wereld kijkt. Je hebt het namelijk niet nodig om jezelf te beschermen als je een skatepark hebt, want daar ben je welkom. Terwijl op straat ben je vaak niet welkom. Logischerwijs zijn er mensen die je willen wegsturen. Dat is iets waar je karakter door wordt gevormd.”
Je speelt een soort kat-en-muisspel?
“Ja, altijd. Met wie dan ook. Zwervers, hangjeugd, pandeigenaren, politie. Er is altijd iets. Dat is simpel en verklaarbaar, maar toch vormt het je wel op een bepaalde manier. In die zin denk ik dat een skater uit Arnhem, nu het skatepark er is, veel meer gefocust zal zijn op prestatie.”
Wordt skateboarden door de komst van een skatepark dan meer gezien als een traditionele sport en minder als subcultuur?
“Misschien wel, omdat die faciliteiten worden geboden. Over de hele wereld zie je die beweging binnen het skateboarden. Een goed voorbeeld daarvan is dat skateboarden een olympische sport is geworden. Door de komst van een groot skatepark past Arnhem nu ook iets meer in die beweging.”
Om het onderzoek in de documentaire verder uit te diepen reist Hendrik Gores af naar Kortrijk en Amsterdam, om daar prominente figuren uit de Nederlandse en Belgische skatescene te spreken.
De documentaire ‘Weg van de weerstand’ is nog volop in de maak. Waarschijnlijk gaat de film in april 2026 in première. Tot 1 november 2025 loopt er een crowdfunding om alle financiën voor de documentaire rond te krijgen.
